Heren 1 wint met 4-2
Zondag 23 november: thé-dansant. Naast dat dit veel gezelligheid zou gaan betekenen, hield dit ook in dat zowel Dames 1 als Heren 1 thuis speelden.

Vanaf een uur of half 1 was het al druk op deze zonnige november dag. Restaurant de Knip (Marcel bedankt!) was aanwezig met een stand voor de ‘vrienden van Forescate’, die onder het genot van een hapje en drankje naar een mooi affiche bij de vrouwen konden kijken: Forescate – Etten Leur. Helaas wisten de dames niet de punten in eigen huis te houden. Zonde, want met name de tweede helft waren de dames zeker de bovenliggende partij.

Taak dus voor de mannen om het publiek op drie punten te trakteren, zodat de biertjes na afloop nog beter zouden smaken. Op papier een lastige pot, namelijk tegen nummer 2 de Reigers. De heren van het lichtblauwe tenue leefden de hele week al met vertrouwen naar de wedstrijd toe. Vorige week werd een cruciale overwinning in Delft geboekt. Deze lijn moest worden doorgetrokken.

Het tactisch plan werd in kleedkamer twee weer voorgedragen door Willem. De mentale voorbereiding werd door de teamleden zelf voor hun rekening genomen, door enkele power hitjes flink mee te blèren.

De ‘ontspannen focus’ resulteerde op het veld al snel in de 1-0 voor Forescate. Tot zijn eigen verbazing scoorde Romano met een backhand. Meestal moet onze nummer 14 bij deze slagwijze de bal uit een sloot of van een parkeerplaats plukken. Niet veel later was het B-junior Tycho van Engelen die op weergaloze wijze de 2-0 scoorde. Naast z’n debuut kratje, moest Tycho z’n spaarvarken dus ook slopen voor z’n eerste doelpunt in de hoofdmacht.

De Reigers kwamen via een strafcorner variant terug in de wedstrijd.  Het was echter onze Knoester die op een Inzaghi-achtige manier een doelpunt maakte. Op de lijn voorzag hij de bal van het laatste zetje nadat Beerend Segeren z’n Puch Maxi weer eens had opgevoerd. Deze 3-1 was tevens de ruststand.

Tijdens een welverdiende kop koffie, en een Fristie voor Tycho en Kruys jr., voorzag Willem ons nog van een aantal tactische aanwijzingen. Gedreven ging lichtblauw het veld weer op. Forescate wist dat de Reigers de druk zouden opvoeren, desondanks scoorde Forescate wederom. Aanvoerder Yannick intercepteerde een aanval van de Reigers op het middenveld, soleerde vervolgens richting cirkel en drukte af met z’n backhand: 4-1. Yannick kwam niet geheel ongeschonden uit z’n actie, waarna zuster Paul van Pelt aan de slag kon met z’n Tupperware-party koffer.

De Reigers lieten het er niet bij zitten en kregen in een aanval zowaar een strafbal. Onze - Born in the USA - goal keepers are amazing people - Kevin zat in de goede hoek, maar de bal toucheerde toch het net: 4-2. In de resterende tijd, mede door een gele kaart voor de Reigers, speelde Forescate de wedstrijd professioneel uit.

Aangezien Theo (Lars van Vliet) de hele week ‘heitje voor karweitje’ had gedaan, konden we ook nog een biertje na afloop drinken. Theo staat overigens open om nog meer bij te verdienen, dus schroom niet om hem aan te spreken om uw gras te maaien, of de lege flessen weg te brengen.

Onze dank gaat weer uit naar de massale steun van het publiek, welke weer onder leiding stond van de voorzitter van de supporters vereniging: Aad Bol. Ook een dankwoord voor de feest commissie die een top TD had georganiseerd.

Volgende week spelen we de laatste wedstrijd van de eerste seizoenshelft. Een schitterende afsluiter ook nog eens tegen Kieviten. Wederom thuis, dus kom vooral weer kijken!!

GAK

 

Dames 1 verliest ondanks de strijdlust

Woorden, ik moet vandaag echt even zoeken naar woorden. Balen, zonde, jammer... Dat is toch wel de moraal van het verhaal. De woordcategorie waarin ik moet zoeken om de wedstrijd van zondag 23 november te beschrijven. We begonnen de mooie zondagmorgen met een jeugdclinic die na wat opstartproblemen een groot succes werd! Een hoop werk resulteerde in 120 blije hoofdjes. Voor herhaling vatbaar zeggen we dan, echter, wel op een ander moment. Daarna was het de beurt aan ons om de tweede plek te grijpen  door te winnen van Etten-Leur. Etten-Leur, een ploeg uit het zuiden van Nederland. Deze zuiderlingen wisten ons op eigen veld te verslaan. Het verlies deed pijn, veel pijn. Zeker omdat wij in de tweede helft zoveel hadden gegeven om de winst toch nog binnen te slepen.

Om kwart voor 1 begonnen wij op veld 1 aan een wedstrijd met vele toeschouwers, waarvoor dank. Een felle pot moest worden afgeleverd, en daarom startten wij zondag met twee extra topkrachten. Amber Schonk, u allen inmiddels wel bekend als 1 van de toppers uit MA1 en tweede Josephine Boode. Ook zo'n talent uit MA1 die niet alleen debuteerde, maar ook gewoon even een goal maakte. Alsof het niks is... 
 Een wat slome start resulteerde in een 0-2 achterstand voor rust. We kregen wel degelijk kansen, maar ze gingen er niet in. "In balbezit is het prima, maar in niet-balbezit is het belabberd", waren de woorden in de rust. Een mooiere omschrijving is er waarschijnlijk ook niet. Waar wij in balbezit bij vlagen mooi combineerde en kansen wisten creëren, renden we in niet-balbezit als bezetenen rondjes achter de speelsters van Etten-Leur aan. We stonden niet lekker en dat resulteert 9 van de 10 keer in chaos, zo ook vandaag. Etten-Leur kreeg ook een aantal kansen en wist deze wel te benutten. Helaas.

 De tweede helft toonde een compleet ander beeld. We waren fel, we wilden winnen en zo zag het er ook uit. Een goede start overrompelde Etten-Leur. Het percentage waarin we in balbezit waren steeg en verschillende aanvallen werden opgezet. Na verloop van tijd viel dan ook de 1-2. Na een voorzet van Sabine Gestman wist Milou Raap de bal aan te nemen en in de goal te leggen. De aansluitingstreffer waar we naar op zoek waren. Misschien zaten wij toen nog iets te lang met ons hoofd bij deze goal, want niet veel later werd het weer 1-3. Zoals eerder benoemd; balen, zonde en jammer. Laat mij u nu vertellen dat de wedstrijd toen zeker nog niet over was en wij strijdlust toonden. Uit een corner werd het namelijk 2-3. Een schot op goal wist de plank niet te vinden, maar de rebound kwam terecht bij Josephine Boode. Nadat zij even kort liet zien aan de speelsters van Etten-Leur dat zij een superinvaller is, pushte zij de bal in het net. Na deze actie hing de 3-3 goal in de lucht.. maar helaas viel deze niet.

Ondanks de strijdlust verloren wij van Etten-Leur. Volgende week spelen we uit op Dordrecht en zal er echt gewonnen moeten worden om aansluiting te houden bij de top 3; DSHC, Etten-Leur en Dordrecht. Heren 1 speelt wel thuis en wel tegen de Kieviten. Na de winst zondag komen zij weer in de buurt van Berkel, Pollux en Derby. Aanmoediging is dus nodig voor opnieuw een winst!

Liefs, Dames 1

 

Foto's: Ad de Gruiter