Lief dagboekkie,

Wat heb ik een leuk weekend achter de rug. Vrijdag mocht ik mee met m’n oud teamgenootjes van Heren 1 naar Breda. We gingen zingen op de tribune van NAC, en later ook nog in de stad. Daarvoor gingen we uiteten bij de grote M, ik had een BigMac menu.

Zaterdagavond had ik wederom een feestje. De wedstrijd van zondag stond namelijk om 09:00 uur gepland, op Hudito. In verband met dit vroege tijdstip wist coach Paul niet zeker of hij genoeg tijd had voor z’n tactische verhaal. Hij had daarom aan Bouche gevraagd om het team op zaterdag bij elkaar te roepen. We waren uitnodigd in boutique Briedé, waar onder het nom van housewarming en verjaardagspartijtje van Janneke (het vriendinnetje van Bouche), de voorbespreking plaatsvond. 

Zondagochtend 07:00, m’n wekker ging. Dat was wel wat vroeg op de zondagochtend. Zonder croissant en gekookt eitje, maar met een bakkie yoghurt in de auto naar Delft. Spelen met een opkomende zon, wat een unieke ervaring. Nadat we kort hadden benadrukt dat het belangrijk was om toch vooral je man te dekken, sloegen we af. Scherp als we waren, stonden we binnen 10 minuten met 2-0 achter. Met een paar sterke kreten als ‘er is nog niets aan de hand’ en ‘er zijn nog 60 minuten te spelen’, besloten we iets harder ons best te doen. Vreemd maar waar, je man dekken en druk zetten, leverden ons zowaar de 2-1 op. Robbie Leefers tikte een bal zeer attent over de (uitstekende) keeper van Hudito heen. In die fase creëerden we vele kansen. Deze werden helaas niet benut, en in een tegenstoot versierde Hudito een strafcorner. Djo pareerde het schot, waarna de bal voor het wegflatsen lag voor mijzelf. Hetgeen ik naliet, aangezien ik m’n slaap nog uit m’n ogen stond te wrijven; 3-1. Met die stand gingen we de rust in.

Het was tijd voor de grote jongens om op te staan. Niet lang na de rust besloot Duco dus z’n scoringsdrift de vrije loop te geven: hij scoorde de 1-0. Op knappe wijze wist hij de bal bij de tweede paal binnen te werken. Coach Paul was erg blij dat z’n protegé dit deed, aangezien hij er tijdens de donderdagtraining nog de nadruk op had gelegd. De energie die in de pot werd gelegd, kostten de laatste 10 minuten ons de kop. De 4-2 viel en de wedstrijd was klaar. Althans qua scoren, ik heb nog wel drie zaken die ik graag met je wil delen dagboekkie:

1. Steem was na de wedstrijd plots gevlogen, en Vossie had zich na het laatste fluitsignaal direct afgemeld voor volgende week. De reden: een klein meningsverschil in de laatste minuut. Dit kwam overigens allemaal door keeper Djo die aan Vos vroeg wat hij moest aantrekken na de wedstrijd. Vossie – lief als hij is – gaf direct advies. Hierdoor was oogcontact op het moment van spelen van de vrijeslag van Steem naar Vos onmogelijk. De bal werd daarvoor over onze eigen achterlijn gespeeld. Gelukkig gingen beide heren hier goed mee om, en deed het woord ‘lummel’ na 20 jaar niet opnieuw z’n herintreden.

2. Het spel van onze Cora. Onze vedette heeft een beetje een dipje. Naar de reden was het gissen, totdat ik ’s middags z’n partner van de ‘frituurfabriek C&C’, Cas Claproth tegen t lijf liep. Hij vertelde dat Cora van z’n geloof was gevallen, en een weekje aan een gezondheidskuur had gezeten.

3. De evenementencommissie heeft mij gevraagd om een oproep te doen om naar het seniorenfeest te komen op vrijdag 22 april. Een avond vol gezelligheid en entertainment, hapjes en drankjes en dat allemaal op onze club. Denk je wanneer je dit leest, ‘he, ik wil hier ook graag naar toe, maar ik kom zo moeilijk aan kaartjes...’. Stuur dan een email naar [email protected].

Kom lekker kijken, en anders vind ik het leuk om met jullie te dansen op de 22ste, ik ga namelijk ook.