Met gemengde gevoelens kijk ik naar het verloop van het hockeyseizoen. Na veel corona-ellende vorig jaar was er nieuwe hoop bij de start van dit seizoen. Net als de meeste mensen dacht ik dat we er wel doorheen waren gekomen. Bijna iedereen gevaccineerd, een rustige zomer en dalende ziekenhuis opnames en besmettingscijfers. We gingen eindelijk weer aan een ‘soort-van-normaal-hockeyjaar’ beginnen met als start een geslaagd trim- en veteranen toernooi (eindelijk weer wat leuks voor de oudste leden onder ons), een fysieke ledenvergadering en weer publiek langs de lijn! Ook konden we met passen en meten weer wat gezelligheid terug krijgen op de club. Ok, met voldoende afstand tot elkaar, vaste plekken om wat te mogen nuttigen, QR-codes scannen om naar de wc te mogen. Dat was geen droomscenario, maar genoeg verbetering om het glas (meer dan) half vol te zien.

En toen … zucht … gaan we weer, opnieuw oplopende besmettingscijfers, nieuwe virusvarianten en om de paar weken nieuwe maatregelen. Veelal gericht op de economische gevolgen van de pandemie, nauwelijks rekening houdend met de impact op sport. En de sportverenigingen maar denken dat ze iets positiefs bijdragen aan de samenleving, iets met gezondheid op fysiek en mentaal vlak. Het beleid om corona te beteugelen maakt, net als de besmettingen overigens, wel heel veel jojo bewegingen. Het jojo-effect geldt dus kennelijk niet alleen voor het krijgen van een strak lichaam.

Gelukkig blijven we op de club zoveel mogelijk doen wat wél kunnen, want sporten is heel belangrijk voor onze fysieke en mentale gezondheid. Dat is vanaf het begin de insteek van het bestuur geweest en van iedereen die daar heel hard aan heeft meegewerkt. Veel dank gaat dan ook uit naar de HTZ-organisatie en alle vrijwilligers die daarbij helpen en ondersteunen. Een certificaat voor bewezen flexibiliteit en stressbestendigheid zou op zijn plaats zijn.

Waar mogelijk gaan competitie en trainingen gewoon door. Nou ja, gewoon? Sporten kan alleen tussen 5.00 en 17.00 uur, terwijl normaal gesproken de meeste trainingen pas einde middag en ’s avonds plaatsvinden. Voor de zaalcompetitie en de trainingen is er inmiddels het nodige aangepast. Geen publiek, overal QR-codes om naar binnen te kunnen, als je al naar binnen mag, alleen op een vaste plaats mogen zitten en opnieuw verplichte afstand van 1,5 meter bij 18 jaar en ouder, het is maar wat je gewoon noemt.

Wat mij betreft blijft het glas toch half vol. Ik vind het belangrijker dát we kunnen hockeyen (ook als is het een beetje) dan dat we een feestje kunnen houden. Dat laatste komt ook nog wel, maar dan moeten we eerst weer sterk dalende besmettingscijfers zien verwacht ik. We hebben daarbij een mooi vooruitzicht voor meer feestvreugde. Aan het eind van dit hockeyseizoen zijn we met zijn allen jarig. Op 1 juli 2022 bestaat Forescate 60 jaar, een mooie leeftijd voor onze hockeyclub. Ik verwacht dat we tegen die tijd meer zullen mogen om gedurende een heel jaar lang leuke activiteiten te organiseren. Van jojobeleid in corona-tijd naar een feestelijk perspectief! De voorbereidingen zijn langzaam aan al opgestart, daarbij kunnen we zoals altijd veel handjes gebruiken.

We zouden het bijna vergeten, maar die handjes kunnen we sowieso gebruiken bij onze reguliere activiteiten. We starten binnenkort een charmeoffensief om bestuurs-, commissie- en ander vrijwilligerswerk te promoten. Dat werk is keihard nodig om alles draaiende te houden, maar is vaak ook leuk, leerzaam, nuttig en gezellig. Je leert de club beter kennen en het is een goede manier om je eigen vaardigheden verder te ontwikkelen in een veilige omgeving. Zeker ook voor jeugdleden, jong volwassenen en ouders van jongere jeugd op de club. Aan jullie om er voor te zorgen dat de club ook vitaal blijft in de toekomst en we door kunnen naar de vele lustra die nog zullen volgen. Forescate maak je samen sterk!

In de tussentijd kruipen we snel door naar de jaarwisseling, die we helaas nog maar in beperkte kring mogen vieren. Het wordt voor de meesten vast een ingewikkelde puzzel, net als bij de organisatie rondom trainingen en wedstrijden. Ook hier geldt dat we er het beste van moeten maken. Laten we er in ieder geval voor zorgen dat de inhoud van het halvolle glas van goede kwaliteit is. Ik kijk uit naar betere tijden, die komen er echt wel!

Ik wens iedereen het beste toe voor een goed 2022 en … blijf fit en gezond!

Martijn Schoonhoven
Voorzitter MHC Forescate