Zondag 20 maart. Ietwat miezerig weer en een rustige zijlijn om 12.45 uur tekende het beeld. In onze kleedkamer was de sfeer voorafgaand aan de wedstrijd echter anders. Na de geflatteerde uitslag op Etten-Leur de week van tevoren, waren we ditmaal vastberaden om ons niet zomaar te laten overlopen door de koploper, Alecto Dames 1.

Niets te verliezen

Als degradant uit de eerste klasse altijd een pittige klus, rekening houdend met de feiten dat zij ons in de eerste competitie helft met 4-0 wisten te verslaan en maar liefst 23 punten boven ons genoteerd staan. Met helemaal niks te verliezen, gingen we de wedstrijd in. Alecto zou vandaag alles op alles moeten zetten om überhaupt een puntje mee naar huis te nemen. Tenslotte vecht Alecto met Zoetermeer om het kampioenschap, hebben zij veel te verliezen en gingen ze nog meer dan alles op alles zetten om van ons te winnen.

Voortvarend van start

De uitwedstrijd van vorige week liet een eentonig beeld zien: we probeerden met man en macht de goal te verdedigen. Voor één keer was dit al amper leuk, maar laat staan voor een tweede keer. Dus besloten we het tegen Alecto anders te doen. Na een goede voorbespreking stonden alle neuzen om 12.45 uur gericht op het doel van Alecto. We gingen onwijs voortvarend van start en lieten hockey zien zoals men het graag ziet. Combinaties, opbouw, mooie passes en goede kansen. Heel voorzichtig zou je kunnen zeggen dat de eerste helft qua hockey de beste helft van het seizoen tot nu toe leek te worden. Alecto schrok ervan en zeker toen wij corner na corner wisten te halen. Na verschillende keren kreeg Quirine Berghuijs de bal op haar stick, liep wat naar rechts en haalde vernietigend uit! Vol enthousiasme werd er gejuicht en vlogen overal handen de lucht in! 1-0! Wie had dat gedacht? Forescate op voorsprong! Met deze stand gingen we rusten. En laten we wel zijn, dat hadden we nodig…

Speedy ‘Tinus’ Gonzalez

Het spel dat wij vertoonden was goed en vereiste een hoop energie. Het zou lastig worden om dat 70 minuten vol te houden. Daarnaast wisten wij allemaal dat Alecto er na de rust 5 tandjes boven op zou doen om te zorgen dat zij alsnog met 3 punten naar huis zouden gaan. Het werd een spektakelstuk. De tweede helft was nog maar net begonnen toen Julienne, na een mooie voorzet van Anne, de bal achter de keepster tikte. 2-0! Jippie joepie! We kregen vertrouwen en bleven gaan. Over dat blijven gaan gesproken… onze Speedy ‘Tinus’ Gonzalez besloot met bal en stick het hele veld over te rennen. Als Martine eenmaal op gang is, kun je maar beter stoppen met rennen, zo ondervond ook de verdediging van Alecto. Na een solo wist zij, al vallend, met haar backhand de bal in het goal te werken. 3-0!! Ons goed vertoonde spel werd beloond met wel 3 doelpunten!

Geen schande, integendeel

Alecto leek het zat te zijn en schakelde door naar 10 tandjes. Het werd… 3-1, 3-2 en 3-3. Dat is dan ook weer de klasse van een koploper. Met handigheid en snel spel kregen ze alsnog 3 doelpunten in onze goal, weliswaar nadat Philique er zo’n 55 uit had gehouden met briljant keeperswerk! De wedstrijd eindigde dan ook met 3-3. Was dat jammer? Tuurlijk is dat jammer, maar alsnog telde dit ene punt voor 10. We hebben sinds tijden weer supergoed hockey laten zien en daar zijn we onwijs blij mee! Daarnaast wisten we ons mannetje te staan en werd het niet meer dan 3-3. Zoals sommige zeiden: "Alecto heeft vandaag een punt gewonnen”.

Tot na de paasdagen!! Veel plezier met eieren zoeken en … groetjes van de paashaas!

Liefs,

Dames 1