Lief dagboekkie,
Hier ben ik weer. Gisteren weer lekker over het veld gedarteld. Maar voordat ik
hierover begin, eerst nog iets anders, donderdag was er een selectietraining.
Jef had namelijk een nieuw teamlid aangedragen. Captain Djo en coach Paul
hadden drie afgevaardigden uit het team geselecteerd om het nieuwe potentieel
te bekijken. Samen met Allie en Maup mocht ik dat doen. Ik vond het best
spannend, aangezien het een speler uit een befaamde hockeyfamilie zou zijn. En
niets bleek minder waar, met een geblokte borstkas – net als z’n opa en vader –
zag hij er zeer sportief uit. Belangrijk in Heren 2 is dat je veel geluid kan
maken om niets, en dat lukte moeiteloos. De manier waarop de fles werd
veroverd, belooft ook veel goeds voor de derde helft. Na een kleine ceremonie
besloten we over te gaan tot het officiele protocol; nu 10.000 uur oefenen en
klaar voor Heren 2. Zie hieronder:
Zondag mocht ik dus weer lekker spelen. Het was heerlijk weer, maar ik was een
beetje onrustig. Coach Paul had namelijk gevraagd of ik de voorbespreking kon
voorbereiden. Met trillende handjes startte ik m’n spreekbeurt. M’n teamies
waren gelukkig heel begripvol en luisterde aandachtig. Zoals je weet dagboek,
waren we de afgelopen weken niet zo goed uit de startblokken gekomen. De
oorzaak zat m vaak in de omschakeling van aanval naar verdediging. Dit hebben
we dus besproken.
Een totaal team was aanwezig, waarbij Fred en Robbie supporters waren. De enige
die ontbrak, was Hiep, gelukkig nam z’n vader de honneurs waar vanaf de
zijkant.
De derde helft hebben we Heren 1 aangemoedigd, en de scheidsrechters af en toe wat tips toegefluisterd. Dat ging vrij aardig, zeker in combinatie met een snackje en een frisje.
Tot volgende week!
terug naar vorige scherm |
|
Nog geen verslagen. | |||
Alle verslagen |