Beeldvorming en guneffect

Wanneer gaat het goed met een sportvereniging? Kan je dit afmeten aan de grootte van een club, de staat van het complex (velden, clubhuis, materialen), het sportieve niveau, het aantal behaalde kampioenschappen per seizoen, het tevredenheidgevoel van de leden, het enthousiasme van de vrijwilligers om een steentje bij te dragen, de sociale activiteiten die door een seizoen heen worden georganiseerd of is de financiële situatie van de club bepalend? Ik heb het ultieme antwoord niet, maar denk dat het een combinatie van al die factoren is die zorgt voor een bepaalde beeldvorming. Binnen Voorschoten merk ik aan alles, dat MHC Forescate er goed op staat. Ik baseer dat op de indruk die familie, vrienden, kennissen, bekenden, leden, vrijwilligers, sponsors, media, andere Voorschotense sportclubs, politici en de gemeente Voorschoten mij geven over onze club.

Ons guneffect zagen we de voorbije periode bijvoorbeeld terug bij de Gemeente Voorschoten die tijdens de Voorschotense Nieuwjaarsreceptie onze pilot van het Buurthuis van de Toekomst een cheque toekende van € 2.000. Of Trekpleister die bij de opening van een nieuwe zaak in Wassenaar ons G-team een cheque gaf van € 1.000. Ook neemt ons sponsorbestand toe, doordat grote en kleinere bedrijven graag met Forescate in zee willen gaan. Het zeer plezierige en gewaardeerde samenwerkingsverband met hoofdsponsor Rabobank vindt ook zijn oorsprong in de wijze waarop Forescate zich manifesteert. Ook sportzaak Intersport Twinsport uit Leiden, een andere prominente sponsor, lijkt graag een nieuwe overeenkomst met Forescate aan te gaan. Bij de KNHB wil Forescate testen hoe het daar staat met onze gunfactor, want Forescate heeft zich aangemeld om 1 of meerdere grote hockeyevenementen te organiseren in seizoen 2017/2018.

"Fouten maken moet”

Een positieve beeldvorming betekent niet, dat we binnen Forescate alles goed doen. We moeten richting bepalen, initiatief nemen, keuzes maken en besluiten nemen. Dat doet het bestuur, maar dat doen ook commissies, trainers, coaches, vrijwilligers en onze leden. Week in, week uit. We streven naar het juiste doen, maar dat lukt niet altijd. Dat kan ook niet, want fouten maken mag of beter gezegd: "fouten maken moet”. Fouten geven je inzicht hoe het anders kan en stimuleren je om het de volgende keer beter te doen. Wie geen fouten maakt, maakt meestal niets. Straks krijgen we weer te maken met de indelingen voor het seizoen 2017/2018. Voor een aantal leden (en hun ouders) de spannendste periode van het jaar. Maanden van tevoren stonden de criteria al op de clubsite om iedereen tijdig te informeren over de procedure. Elk jaar leren ook onze HTZ-commissies weer bij, maar de insteek blijft om op basis van objectiviteit en beoordelingen van lijncoördinatoren, coach en trainers de keuzes zo zuiver mogelijk te maken. Het blijft mij echter steeds weer verbazen hoe fel mensen kunnen reageren als de indeling net even anders uitpakt dan zij voor ogen hadden. Uiteindelijk begint alles bij de acceptatie van en respect voor de gemaakte keuzes.

Maatschappelijke verantwoordelijkheid

Onze actieradius als sportclub reikt verder dan alleen de hockeysport en Forescate neemt binnen haar mogelijkheden volop zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid, zoals te zien is op onze website (De Club, maatschappelijke projecten). Een geslaagd initiatief van ons Buurthuis van de Toekomst is bijvoorbeeld de organisatie van een gratis maandelijks bewegingsuurtje voor ouderen op ons complex. Dit in samenwerking met ProReha. Vrijdag 21 april faciliteerde Forescate wederom de Koningsspelen voor basisscholieren en zo zijn er vele initiatieven waar wij bij betrokken zijn.

Sportieve uitdagingen

Uiteraard is en blijft Forescate op de eerste plaats een hockeyclub. Ons prachtige complex biedt  alle mogelijkheden om ieder lid op zijn/haar niveau optimaal hockeyplezier te laten beleven. Het is een samenspel tussen de HTZ-commissies, Joyce Visser als manager HTZ, de (lijn)trainers en de coaches om te zorgen dat onze hockeyers stappen maken in hun eigen hockeyontwikkeling en met hun team. Waarbij plezier een onmisbare factor is. Sportieve aanjagers zijn de eerste teams. Ons jeugdige Heren 1 strijdt dit seizoen voor promotie naar de eerste klasse. De vraag is niet of dat de komende jaren gebeurt, maar wanneer. Ook Dames 1 wil binnen enkele jaren de eerste klasse bereiken en met het oog op de talentvolle aanstormende jeugd is dat ook een logische ambitie.

Bij de jeugd lijkt eyecatcher MA1 in de Super A zeker van een plek in de Top 3, maar het wil graag 2^e worden. MB1, MC1, JC1 en MD1 zijn allemaal nog volop in de race voor de titel. In de voorbije zaalcompetitie werden JC1, MC1, MD1 en JD2 al zaalkampioen. Onze uitdaging is om de komende jaren ons technisch jeugdbeleid zo in te richten en uit te voeren, dat Forescate zich kan blijven meten met de betere clubs in de regio. Daartoe zullen alle geledingen in de club zo optimaal mogelijk moeten samenwerken met elkaar. Dit betekent gedragen doelstellingen formuleren en daar naar handelen. Een uitstekende interne communicatie is daarbij een voorwaarde. Om met de eerste teams goed te presteren is het cruciaal dat ook de opleidingsteams en de hoogste niet-kaderteams aanhaken, zodat er een natuurlijk piramidemodel ontstaat. Forescate is namelijk geen extern scoutende club, dus moet onze eigen jeugdopleiding goed op de rails staan. Met speciale aandacht voor de jongens, die getalsmatig sterk in de minderheid zijn ten opzichte van de meisjes.

Wanneer we een moderne, dynamische hockeyclub willen blijven, moeten we innovatief en creatief zijn. Hoe verminderen we onze wachtlijst, rekening houdend met het feit dat we voorlopig geen velduitbreidingsmogelijkheden hebben? Werken we met moderne trainingsprogramma ’s en zorgen we er voldoende voor dat die kennis ook bij onze trainers up-to-date is? Hoe stimuleren wij dat voldoende jongens en meisjes keeper worden en blijven?  Doen we voldoende aan specifieke aspecten binnen het hockey, zoals linietraining, strafcornertraining, fysieke training en medische begeleiding? Het enthousiasme voor zaalhockey is bij de jeugd groot. Hoe geven we daar handen en voeten aan? Met dat soort vragen moet ons technisch kader intern bezig zijn en de antwoorden krijg je alleen scherp door in de volle breedte met elkaar in overleg te gaan, elkaar uit te dagen met als doel de club weer een stapje verder te brengen.

En verder

Als bestuur zijn we druk bezig met de nieuwe tribune. We hebben een aantal offertes opgevraagd, een budget vastgesteld en er is gekeken aan welke eisen de tribune moet voldoen. Grootte, aantal rijen, onoverdekt of overdekt, duurzaamheid, vergunning en bijkomende kosten. Het duurt allemaal wat langer dan gehoopt, maar dit proces moet leiden tot een weloverwogen definitieve en goede keuze. De opbrengsten de laatste jaren van oa. de Grote Clubactie hebben in ieder geval voor een aardig potje gezorgd.

Over de herinrichting van het clubhuis hebben we als club veel complimenten gekregen. De financiële bijdrage die hiervoor is geleverd door onze Vriendenclub is misschien een tikkeltje onderbelicht gebleven, maar ook vanaf deze plek wil ik de Vrienden van Forescate hartelijk danken voor deze mooie bijdrage die uiteindelijk weer heeft bijgedragen aan de uitstraling van onze club. Achter de bar treft u de plaquette van de vriendenclub aan. Nu ik toch complimenten geef; ik wil vanaf deze plek heel graag wedstrijdsecretaris Mark de Kock en barplanner Monique Kortekaas in het zonnetje zetten, want beiden zorgen er voor dat er dit seizoen nauwelijks gezeur is over de wedstrijdindelingen en de barbezetting. Top! Zelf probeer ik te zorgen voor wat meer verbinding met Roomburg, Alecto en LOHC. We hebben enkele maanden geleden bij Forescate met de vier voorzitters van deze "Leidse” regioclubs overleg gevoerd over diverse zaken en dat beviel een ieder goed.

Een heel verhaal weer, maar het is goed als we de leden informeren waar we staan en wat er gebeurt binnen de club. Ik reken op een spannende eindfase in de competitie met mooie clubsuccessen. Tot slot moet ik mij alvast verexcuseren, want zondag 7 mei zal ik niet aanwezig zijn bij de duels van onze eerste teams. Ik ben voornemens om dan een kampioenschap in Rotterdam te vieren en het schijnt er druk te worden.

Jelle Raap
Voorzitter MHC Forescate

Reageren op deze column ? [email protected]

Foto’s oa Ad de Gruiter